پلیکربنات (Polycarbonate) یکی از پرکاربردترین پلیمرهای مهندسی در صنعت پلاستیک است که به دلیل خواص منحصر بهفردی همچون شفافیت بالا، مقاومت مکانیکی مناسب و قابلیت شکلدهی، در صنایع مختلفی مانند الکترونیک، خودروسازی، ساختمانی و پزشکی استفاده میشود. اما یکی از مهمترین عوامل تعیینکننده در انتخاب این پلیمر، میزان مقاومت شیمیایی آن در برابر عوامل خورنده مانند شویندهها و اسیدها است. در شرایطی که پلیکربنات در معرض مواد شیمیایی قوی قرار میگیرد، احتمال تغییر خواص مکانیکی، ترکخوردگی تنشی (ESC)، یا از دست رفتن شفافیت وجود دارد. بنابراین انجام تستهای مقاومت شیمیایی روی پلیکربنات، مخصوصاً برای کاربردهایی که با مواد شوینده صنعتی یا اسیدها در تماساند، امری ضروری است.
رفتار پلیکربنات در برابر شویندههای خانگی و صنعتی
پلیکربنات در برابر شویندههای خانگی ضعیف و ملایم معمولاً پایداری مناسبی دارد. این شامل مایع ظرفشویی، صابونهای قلیایی با pH متعادل و شویندههای رقیقشده است. اما در برابر برخی ترکیبات قویتر مثل:
- شویندههای صنعتی حاوی آمونیاک
- حلالهای قلیایی شدید (مانند سدیم هیدروکسید)
- ترکیبات سفیدکننده کلردار یا پراکسیدی
پلیکربنات میتواند دچار ترکهای سطحی، تغییر رنگ، یا کاهش شفافیت شود. این آسیبها در نتیجه واکنش شیمیایی پلیکربنات با ترکیبات فعال در شویندهها رخ میدهند که به مرور زمان باعث تخریب زنجیرههای پلیمری یا کاهش چقرمگی پلیمر میشود.
آزمایشات تجربی نشان دادهاند که:
در معرض شویندههایی با pH 9 تا 11 (نیمهقلیایی)، پلیکربنات طی 72 ساعت تغییر محسوسی نشان نمیدهد، اما در pH بالای 12 یا شویندههای کلردار، ترکهای تنشی زودهنگام ظاهر میشوند.

مقاومت پلیکربنات در برابر مواد اسیدی
در مقابل اسیدها، رفتار پلیکربنات پیچیدهتر است. این ماده در برابر بسیاری از اسیدهای آلی و معدنی رقیق مانند اسید استیک، اسید سیتریک یا اسید کلریدریک رقیق پایداری خوبی دارد، بهویژه در دماهای زیر ۳۰ درجه سانتیگراد.
با این حال، قرار گرفتن طولانیمدت در معرض اسیدهای قوی و غلیظ مانند:
- اسید سولفوریک غلیظ
- اسید نیتریک غلیظ
- اسید کلریدریک با غلظت بالا
میتواند منجر به هیدرولیز زنجیره پلیکربنات و کاهش استحکام کششی، شکنندگی و کدر شدن سطح شود. این تخریب شیمیایی بهویژه زمانی تشدید میشود که همراه با تنش مکانیکی (مثلاً فشار، خم شدن یا کشش) باشد.
جهت مشاهده لیست قیمت پلی کربنات با جی لیان جی تماس بگیرید.
مکانیزم تخریب: چرا پلیکربنات در برابر برخی اسیدها حساس است؟
پلیکربنات دارای پیوندهای استری در زنجیره پلیمری خود است که در برابر هیدرولیز اسیدی حساساند. در محیطهای اسیدی قوی، این پیوندها میشکنند و زنجیرههای پلیمری کوتاه میشوند. نتیجه این فرآیند:
- کاهش مقاومت کششی
- افت چقرمگی و انعطافپذیری
- ایجاد ترکهای ریز سطحی
- کاهش شفافیت نوری
همچنین واکنشهای سطحی با اسیدها میتواند گروههای کربونیل و هیدروکسیل جدید ایجاد کند که منجر به زرد شدن سطح یا کاهش مقاومت UV میشود.

ملاحظات بهداشتی و ایمنی مرتبط با مقاومت پلیکربنات در مواجهه با مواد شوینده و اسیدی
مقاومت پلیکربنات در برابر مواد شوینده و اسیدی نه تنها از نظر فنی و دوام ماده اهمیت دارد، بلکه ملاحظات بهداشتی و ایمنی کاربران نیز نقش مهمی در این زمینه ایفا میکند. اگر پلیکربنات در مواجهه با مواد شیمیایی مقاوم نباشد و دچار تغییر شکل، شکست یا آزادسازی مواد شیمیایی مضر شود، ممکن است سلامت افراد را تهدید کند. بنابراین، ارزیابی مقرونبهصرفه بودن و ایمنی این ماده در محیطهای کاری و صنعتی، به تستهای استاندارد مقاومت شیمیایی نیاز دارد. چنین آزمایشهایی شامل مواجهه کوتاهمدت و بلندمدت با شویندهها و مواد اسیدی مختلف است تا میزان تغییرات فیزیکی و شیمیایی بررسی شود و مطمئن شویم که پلیکربنات در طول زمان، هیچگونه ذرات مضری آزاد نخواهد کرد یا ساختار آن دچار تخریب نمیشود. این نکات، ضمن تضمین ایمنی مصرفکننده، نقش مهمی در تضمین کیفیت و کارایی محصولات حاوی پلیکربنات دارند و از بروز خطرات بهداشتی در محیطهای صنعتی و مصرفی جلوگیری میکنند.
بررسی ترکیبی: تماس همزمان با شوینده و اسید
در برخی محیطها (مانند تجهیزات پزشکی یا آشپزخانههای صنعتی)، پلیکربنات ممکن است همزمان در معرض شوینده و اسید قرار بگیرد. این ترکیب خطر تخریب مضاعف را افزایش میدهد، بهویژه اگر مواد شوینده، اسیدی یا اکسیدکننده باشند. در این حالت:
- تخریب سطحی سریعتر رخ میدهد
- خاصیت مکانیکی در مدت زمان کوتاهتری کاهش مییابد
- احتمال تخریب درزها و اتصالها بیشتر میشود
در چنین مواردی توصیه میشود از پوششهای محافظ، گریدهای مقاومتر یا پلیمرهای جایگزین مانند PPSU یا PEI استفاده شود.
مطالب دیگر ما: پیشنهاد می کنیم مقاله “روش های تولید ورق پلی کربنات” را نیز مطالعه فرمائید.

چگونه مقاومت شیمیایی پلیکربنات را افزایش دهیم؟
برای کاربردهایی که نیاز به تماس مستقیم با شویندهها و اسیدها دارند، میتوان از راهکارهای زیر استفاده کرد:
- استفاده از گریدهای خاص پلیکربنات با پوشش مقاوم شیمیایی (Coated PC)
- استفاده از پلیکربناتهای آلیاژی مانند PC/ABS یا PC/PBT که مقاومت بیشتری دارند
- کاهش زمان تماس مستقیم و شستشوی سریع با آب پس از تماس
- اجتناب از حرارت و فشار همزمان با تماس شیمیایی
- تست دورهای قطعات در شرایط واقعی استفاده
نتیجهگیری
پلیکربنات بهعنوان پلیمری شفاف و مقاوم، در برابر بسیاری از مواد شیمیایی رقیق از جمله شویندههای ملایم و اسیدهای ضعیف پایداری خوبی دارد. با این حال، تماس با شویندههای قوی، مواد قلیایی شدید و اسیدهای معدنی غلیظ، بهویژه در دمای بالا یا تحت تنش مکانیکی، میتواند موجب تخریب ساختار آن شود. برای افزایش طول عمر قطعات پلیکربناتی در محیطهای شیمیایی، انتخاب صحیح گرید، پوششدهی مناسب، و اجتناب از ترکیب تنش فیزیکی و تماس شیمیایی اهمیت بالایی دارد.
سوالات متداول
آیا پلیکربنات در برابر مواد شوینده خانگی ایمن است؟
بله، پلیکربنات در برابر بسیاری از شویندههای خانگی مانند مایع ظرفشویی و صابونهای ملایم مقاوم است. اما شویندههای قویتر، بهویژه حاوی آمونیاک یا مواد قلیایی، میتوانند به مرور باعث ایجاد ترک یا کدر شدن سطح شوند.
آیا پلیکربنات در برابر اسید کلریدریک مقاوم است؟
در برابر اسید کلریدریک رقیق، مقاومت نسبی دارد؛ ولی در غلظتهای بالا، بهویژه اگر با حرارت یا تنش همراه باشد، دچار تخریب شیمیایی میشود. بنابراین استفاده مداوم یا تماس طولانیمدت توصیه نمیشود.
کدام مواد شیمیایی بیشترین آسیب را به پلیکربنات وارد میکنند؟
مواد قلیایی قوی (مانند سود سوزآور)، حلالهای آلی خاص (مثل استون، تولوئن) و اسیدهای معدنی غلیظ (مثل اسید نیتریک و سولفوریک) بیشترین آسیب را به پلیکربنات وارد میکنند.
آیا شفافیت پلیکربنات پس از تماس با شویندهها تغییر میکند؟
بله، برخی شویندهها میتوانند باعث کاهش شفافیت یا ایجاد مهگرفتگی سطحی شوند. برای حفظ شفافیت بهتر است از شویندههای ملایم و آب ولرم استفاده شود.
آیا میتوان از پلیکربنات در تجهیزات پزشکی یا آشپزخانه صنعتی استفاده کرد؟
بله، اما باید از گریدهای مخصوص با پوشش مقاوم شیمیایی یا آلیاژهای مقاوم استفاده شود. همچنین تماس طولانیمدت با شویندههای قوی یا استریلکنندهها باید محدود شود.
چگونه میتوان مقاومت پلیکربنات را در برابر مواد شیمیایی افزایش داد؟
با استفاده از پوشش محافظ، انتخاب گرید مناسب (مانند PC با پوشش UV یا شیمیایی)، استفاده از پلیکربناتهای آلیاژی، و کاهش زمان تماس شیمیایی و تنش مکانیکی میتوان دوام آن را افزایش داد.
بدون دیدگاه